Nelson

Vanaf ons hutje: Paroa hotel in Greymouth zijn we nogmaals over de prachtige weg naar de Pancakes rotsen gereden, in Punakaiki. We stonden daar nu op een ander tijdstip, de zon gaf een heel ander licht. Mooi dat we dat met een dag eerder konden vergelijken, toen de zon vanaf zee scheen en nu vanaf land. Daardoor kregen we andere plaatjes dan eerder. Nu was het een stuk kalmer rondom de 'laagjes rotsen'.  Kijk en vergelijk, zie de foto's. 

Naar Westport gereden om zeehonden te spotten. Lekker lui lagen ze daar. Sommige namen een duik in het steenkoude water van de Tasmanzee. Onder de paal, zie foto, konden we bekijken hoever we van huis zijn!  Murchison was niet ver meer en later op de avond kleurde de lucht rood en paars. Wonderschoon, zoals zoveel in dit land. 

De volgende dag  naar Blenheim via de wijnroute. Het landschap was fascinerend. Zoveel wisselingen in korte tijd. Het hotel kon nog net op tijd regelen dat we mee konden met de wijn/proeverij/bus. Langs verschillende wijngaarden mochten we los gaan. Heel wat slokjes samen werden flink wat glazen, maar de bus chauffeur reed ons kalm en nuchter door het wijnland en na elke proeverij werd het joliger. Niemand van het gezelschap had een kwade dronk. Dat scheelt een slok. Omdat er nog wat tijd over was, reed Chris, de busman, ons naar een chocolade fabriek. Gert kocht gelijk maar een doos van al het zoet. Wel besteed. 

Vandaag zitten we in Nelson in een schitterende lodge. De route er naar toe was prachtig. Via de Queen Charlotte Drive langs de fjorden en de haven van Picton ( daar ligt onze ferry die ons over drie dagen naar het Noorder eiland vaart)  kwamen we aan in Nelson. Op het mooiste uitzichtpunt van de road hebben we onze stoeltjes uitgepakt en heerlijk koffie gedronken!